Przedszkole i Żłobek im. św. Joanny Beretty Molla Straszyn osiedle Modre gmina Pruszcz Gdański

Standardy Ochrony Małoletnich

w Jednostkach Oświatowych

Niepubliczne Przedszkole i Żłobek

im. św. Joanny Beretty Molla

w Straszynie ul. Jowisza 2

Standardy ochrony małoletnich zostały opracowane w celu zapewnienia maksymalnego bezpieczeństwa i dobrostanu dzieci i młodzieży w jednostkach oświatowych. Odzwierciedlają one zobowiązania wynikające z ustawy z dnia 28 lipca 2023 r. O zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Z 2023 r. Poz. 1606). Poniższe standardy stanowią ramy działania dla wszystkich pracowników i osób zaangażowanych w działalność edukacyjną i opiekuńczą.

Standardy Ochrony Małoletnich w Jednostce Oświatowej:

Odpowiedzialność i zaangażowanie: Wszyscy pracownicy są odpowiedzialni za ochronę dzieci i młodzieży przed krzywdzeniem. Wymaga to aktywnego zaangażowania i świadomości potencjalnych zagrożeń.

Szkolenie i edukacja: Regularne szkolenia z zakresu ochrony małoletnich, w tym identyfikacji sygnałów ostrzegawczych i właściwego reagowania na przypadki krzywdzenia.

Bezpieczne środowisko: Zapewnienie bezpiecznego środowiska edukacyjnego i opiekuńczego, zarówno fizycznego, jak i emocjonalnego.

Kodeks Bezpiecznych Relacji Personel - Dziecko

Zasady zapewniające bezpieczne relacje miedzy małoletnim a personelem placówki lub organizatorem a w szczególności zachowania niedozwolone wobec małoletnich.

Cel kodeksu:

Stworzenie wytycznych i standardów zachowania, które zapewniają zdrowe, bezpieczne i szanujące relacje między personelem placówki a małoletnimi.

Zasady kodeksu:

1. Szacunek i godność:

Wszystkie interakcje z małoletnimi muszą być oparte na wzajemnym szacunku.

Personel powinien aktywnie słuchać i reagować na potrzeby małoletnich, zapewniając im poczucie wartości.

2. Profesjonalizm w Interakcjach:

Zachowanie jasnych granic profesjonalnych w relacjach z małoletnimi, unikanie tworzenia zbyt osobistych lub intymnych relacji.

Zachowanie neutralności w komentarzach i opiniach, unikanie wyrażania prywatnych poglądów na kontrowersyjne tematy.

3. Zachowanie granic:

Wyznaczenie i przestrzeganie jasnych granic fizycznych i emocjonalnych w kontakcie z małoletnimi.

Unikanie sytuacji, które mogą prowadzić do nieporozumień lub złego zrozumienia intencji.

4. Bezpieczeństwo i ochrona:

Stworzenie środowiska, w którym małoletni czują się bezpiecznie i są chronieni przed krzywdzeniem.

Wprowadzenie procedur ochrony dziecka, w tym szkoleń dotyczących zapobiegania nadużyciom.

Zachowania Niedozwolone:

1. Niewłaściwy kontakt fizyczny:

Absolutny zakaz wszelkich form kontaktu fizycznego o charakterze seksualnym.

Wszelkie kontakty fizyczne, takie jak dotyk, powinny być adekwatne do sytuacji i wieku dziecka (np. pocieszenie, wsparcie, przytulenie).

2. Nieodpowiednia komunikacja:

Zakaz używania nieodpowiedniego języka, w tym dowcipów o charakterze seksualnym, komentarzy poniżających, czy zastraszających.

3. Dyskryminacja i faworyzowanie:

Zapobieganie jakiejkolwiek formie dyskryminacji czy faworyzowania, zapewnienie równego traktowania wszystkich małoletnich.

4. Ochrona prywatności:

Ochrona prywatności małoletnich w placówce, w tym w sytuacjach wymagających opieki osobistej.

Implementacja i monitorowanie kodeksu:

1. Szkolenia i edukacja:

Regularne programy szkoleniowe dla personelu, aby zapewnić zrozumienie i przestrzeganie kodeksu.

Edukacja małoletnich w zakresie ich praw i standardów zachowania, jakich mogą oczekiwać od dorosłych.

2. Mechanizmy kontroli i egzekwowania:

Wprowadzenie systemu zgłaszania i reagowania na naruszenia kodeksu.

Regularne przeglądy i aktualizacje kodeksu, aby odzwierciedlał on aktualne standardy i najlepsze praktyki.

Kodeks Bezpiecznych Relacji Personel - Dziecko stanowi kluczowy element polityki ochrony małoletnich w placówce. Jego przestrzeganie zapewnia bezpieczne środowisko dla rozwoju i edukacji małoletnich, a także chroni personel przed nieporozumieniami i fałszywymi oskarżeniami. Regularne szkolenia, jasne wytyczne i skuteczne mechanizmy monitorowania są niezbędne do efektywnego wdrożenia i przestrzegania kodeksu.

2. Procedura interwencji oraz osoby odpowiedzialne

Zasady i procedura podejmowania interwencji w sytuacji podejrzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu małoletnich;

Procedury i osoby odpowiedzialne za składanie zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstw na szkole małoletnich zawiadomienie sadu opiekuńczego oraz w przypadku instytucji które posiadają takie uprawnienia osoby odpowiedzialne za wszczynanie procedury "Niebieskiej Karty";

Osoby odpowiedzialne za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających małoletniemu i udzielenie mu wsparcia;

Zasady i procedura oraz podejmowania interwencji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu małoletnich

Cel:

Opracowanie skutecznej procedury interwencyjnej, mającej na celu ochronę małoletnich w przypadku podejrzenia lub dowiedzenia się o ich krzywdzeniu.

Zasady ogólne:

1. Wczesne rozpoznawanie sygnałów:

Szkolenie personelu na temat identyfikacji oznak krzywdzenia dzieci, w tym zmian w zachowaniu, niewyjaśnionych obrażeń, czy odosobnienia.

2. Szybka reakcja:

Natychmiastowe działanie w przypadku podejrzenia krzywdzenia, bezpośrednio po zidentyfikowaniu sygnałów lub otrzymaniu informacji.

3. Ochrona dziecka:

Zapewnienie, że dziecko znajduje się w bezpiecznym środowisku, z dala od potencjalnego sprawcy.

4. Poufność:

Zapewnienie poufności informacji, udostępnianie ich tylko upoważnionym osobom.

Procedura interwencji:

1. Zgłoszenie obserwacji:

Personel zgłasza swoje obserwacje lub informacje do wyznaczonej osoby w placówce – dyrektor, pedagog, psycholog.

2. Wstępna ocena:

Wyznaczona osoba przeprowadza wstępną ocenę sytuacji i decyduje o dalszych krokach.

3. Zgłoszenie do organów ochrony dziecka:

W przypadku poważnych obaw, zgłoszenie sprawy do odpowiednich organów (np. Policji, sądu opiekuńczego, lokalnego centrum pomocy rodzinie).

4. Organizacja pomocy:

Współpraca z odpowiednimi instytucjami i specjalistami (psychologami, lekarzami) w celu zapewnienia wsparcia dla dziecka.

5. Monitorowanie i dalsze działania:

Kontynuacja monitorowania sytuacji dziecka, regularne przeglądy i aktualizacja planu wsparcia.

Dokumentacja:

1. Zapisywanie wszystkich działań:

Dokładne dokumentowanie wszelkich działań, w tym rozmów, obserwacji, zgłoszeń i podjętych decyzji.

2. Przechowywanie Dokumentacji:

Bezpieczne przechowywanie dokumentacji w sposób zapewniający poufność i dostęp tylko dla upoważnionych osób.

Procedura interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia małoletnich jest kluczowym elementem ochrony dzieci. Wymaga ona szybkiej i zdecydowanej reakcji, ścisłej współpracy z odpowiednimi organami oraz specjalistami, a także skrupulatnej dokumentacji wszystkich podjętych działań. Priorytetem jest zawsze dobro i bezpieczeństwo dziecka.

Procedury i osoby odpowiedzialne za składanie zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniego, zawiadomienie sadu opiekuńczego oraz w przypadku instytucji, które posiadają takie uprawnienia osoby odpowiedzialne za wszczynanie procedury ”Niebieskiej Karty”.

1. Zawiadomienie o Podejrzeniu Popełnienia Przestępstwa:

A. Procedury:

W przypadku podejrzenia przestępstwa na szkodę małoletniego, natychmiastowe zgłoszenie sprawy do najbliższej jednostki Policji.

Dokumentacja incydentu, w tym szczegółowe informacje o obserwacjach, zeznaniach świadków i wszelkich dostępnych dowodach.

B. Osoby odpowiedzialne:

Dyrektor placówki edukacyjnej jest odpowiedzialny za zgłoszenie.

2. Zawiadomienie Sądu Opiekuńczego:

A. Procedury:

W sytuacjach zaniedbania, nadużyć lub innych form krzywdzenia, które wymagają interwencji sądowej, należy zgłosić sprawę do Sądu Opiekuńczego.

Przygotowanie i przekazanie dokumentacji potrzebnej do wszczęcia postępowania.

B. Osoby odpowiedzialne:

Dyrektor placówki lub wyznaczony pracownik socjalny/placówki odpowiedzialny jest za kontakty z Sądem Opiekuńczym.

3. Procedura "Niebieska Karta":

A. Procedury:

W przypadku podejrzenia przemocy domowej wobec małoletniego, wszczęcie procedury "Niebieska Karta".

Zgromadzenie i dokumentacja informacji o sytuacji małoletniego, przekazanie sprawy do odpowiednich instytucji (np. Policji, ośrodka pomocy społecznej).

B. Osoby odpowiedzialne:

Wyznaczona osoba - Koordynator ds. Ochrony dzieci - jest odpowiedzialna za wszczęcie i koordynację procedury "Niebieska Karta".

Skuteczne zarządzanie sytuacjami, w których małoletni mogą być narażeni na krzywdzenie, wymaga jasno określonych procedur i wyznaczenia osób odpowiedzialnych za ich przestrzeganie. Dyrektorzy placówek, pedagodzy, psychologowie oraz inni specjaliści muszą działać szybko i skutecznie, współpracując z odpowiednimi organami, aby zapewnić ochronę i wsparcie małoletnim w potrzebie.

Osoby odpowiedzialne za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających małoletniemu i udzielanie mu wsparcia

Określenie ról i odpowiedzialności:

1. Dyrektor Placówki:

Główna osoba odpowiedzialna za przyjmowanie i zarządzanie zgłoszeniami o zdarzeniach zagrażających małoletniemu.

Koordynacja działań i odpowiedzialność za przekazywanie spraw do odpowiednich instytucji lub specjalistów.

2. Pedagog/Psycholog Szkolny:

Pierwszy punkt kontaktu dla dzieci i personelu w przypadku zgłaszania problemów dotyczących małoletnich.

Odpowiedzialność za wstępną ocenę sytuacji i udzielanie bezpośredniego wsparcia.

3. Nauczyciele i Wychowawcy:

Odpowiedzialni za monitorowanie sytuacji w grupie i zgłaszanie wszelkich obaw dotyczących bezpieczeństwa dzieci.

Wspieranie dzieci w grupie i udzielanie pomocy w miarę możliwości.

4. Koordynator ds. Ochrony Dzieci:

Specjalnie wyznaczona osoba do spraw ochrony dzieci, która nadzoruje i koordynuje działania związane z ochroną małoletnich w placówce.

Odpowiedzialność za aktualizację procedur ochrony dzieci i szkolenie personelu.

Procedura Działania:

1. Przyjmowanie Zgłoszeń:

Zapewnienie, że każde zgłoszenie jest traktowane poważnie i rejestrowane w odpowiedni sposób.

Zapewnienie dyskrecji i poufności w trakcie zgłaszania.

2. Wstępna ocena i interwencja:

Wyznaczona osoba (psycholog, pedagog specjalny) przeprowadza wstępną ocenę sytuacji i decyduje o dalszych działaniach.

W razie potrzeby zapewnienie natychmiastowego wsparcia psychologicznego lub medycznego.

3. Dalsze kierowanie sprawy:

W zależności od charakteru i powagi sytuacji, kierowanie spraw do odpowiednich instytucji (np. policji, sądu opiekuńczego, ośrodka pomocy społecznej).

4. Monitorowanie i Wsparcie:

Zapewnienie dalszego monitorowania sytuacji małoletniego i udzielanie wsparcia przez odpowiedni czas po zgłoszeniu.

Odpowiedzialność za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających małoletniemu oraz udzielanie wsparcia leży przede wszystkim na dyrektorze placówki, pedagogach, psychologach oraz innych wyznaczonych osobach. Kluczowe jest zapewnienie, że zgłoszenia są traktowane poważnie, oceniane w sposób profesjonalny i że małoletni otrzymują niezbędne wsparcie. Współpraca z zewnętrznymi instytucjami i specjalistami jest często niezbędna w celu zapewnienia kompleksowej opieki i ochrony dla małoletnich.

3. Dokumentowanie zgłoszeń

Sposób dokumentowania i zasady przechowywania ujawnionych lub zgłoszonych incydentów lub zdarzeń zagrażających dobru małoletniego.

Cel:

Ustalenie jasnych i spójnych procedur dokumentowania i przechowywania informacji o incydentach zagrażających bezpieczeństwu i dobru małoletnich, z poszanowaniem ich prywatności i zgodnie z obowiązującymi przepisami o ochronie danych osobowych.

Procedury dokumentowania:

1. Utworzenie formularza zgłoszeniowego:

Stworzenie standardowego formularza zgłoszeniowego, który powinien zawierać: datę i godzinę zgłoszenia, szczegółowy opis incydentu, nazwiska osób zaangażowanych (z zachowaniem poufności), nazwisko zgłaszającego, podjęte działania, a także wszelkie inne istotne informacje.

2. Dokładność i szczegółowość:

Wszystkie zgłoszenia powinny być dokładne i zawierać jak najwięcej szczegółów dotyczących zdarzenia/incydentu.

W przypadku rozmów z dzieckiem, należy dokładnie zanotować jego słowa bez interpretacji lub sugestii.

3. Czasowe ramy dokumentowania:

Zgłoszenia powinny być sporządzane jak najszybciej po zaistniałym incydencie, najlepiej w ciągu 24 godzin od jego ujawnienia.

Zasady Przechowywania:

1. Poufność i bezpieczeństwo danych:

Dokumenty zawierające informacje o małoletnich muszą być przechowywane w bezpiecznym i zamkniętym miejscu, z dostępem wyłącznie dla upoważnionych osób.

Elektroniczne zapisy powinny być chronione hasłami i odpowiednimi środkami zabezpieczającymi.

2. Okres przechowywania:

Dokumenty należy przechowywać przez okres wymagany przez prawo, zazwyczaj kilka lat po osiągnięciu przez dziecko pełnoletności.

Po upływie tego czasu dokumenty powinny być trwale zniszczone w sposób uniemożliwiający ich odtworzenie.

3. Dostęp do dokumentów:

Dostęp do dokumentacji powinien być ściśle ograniczony i regulowany wewnętrznymi procedurami placówki.

W przypadku konieczności udostępnienia dokumentacji zewnętrznym instytucjom (np. sądom, służbom socjalnym), należy to czynić z zachowaniem odpowiednich procedur i po uzyskaniu stosownych upoważnień.

Dokumentowanie i przechowywanie zgłoszeń incydentów zagrażających dobru małoletniego wymaga dokładności, poufności i zgodności z obowiązującymi przepisami prawnymi. Ważne jest, aby wszystkie zgłoszenia były starannie rejestrowane, a przechowywane dokumenty były zabezpieczone przed dostępem osób nieupoważnionych. Procedury te powinny być regularnie przeglądane i aktualizowane, aby zapewnić najlepszą ochronę małoletnim.

4. Ewaluacja standardów
Zasady przeglądu i aktualizacji standardów – co najmniej raz na 2 lata

Cel:

Zapewnienie, że standardy dotyczące ochrony małoletnich i reagowania na zdarzenia zagrażające ich dobru są aktualne, skuteczne i zgodne z obowiązującymi przepisami prawnymi oraz najlepszymi praktykami w dziedzinie ochrony dzieci.

Procedury Ewaluacji:

1. Regularne przeglądy:

Ustalenie harmonogramu regularnych przeglądów standardów, co najmniej raz na 2 lata.

Uwzględnienie wszelkich zmian w prawie, nowych badań oraz rozwoju wiedzy i technik w dziedzinie ochrony dzieci.

2. Zespół do spraw ewaluacji:

Powołanie zespołu odpowiedzialnego za przegląd i aktualizację standardów, składającego się z ekspertów w dziedzinie ochrony dzieci, prawników, nauczycieli, psychologów.

3. Analiza i ocena:

Analiza obecnie obowiązujących standardów pod kątem ich skuteczności, kompletności oraz stosowalności.

Ocena, czy istniejące procedury są odpowiednio komunikowane, zrozumiałe i czy są skutecznie stosowane w praktyce.

Proces Aktualizacji:

1. Zebranie informacji i sugestii:

Zbieranie informacji od nauczycieli, personelu przedszkolnego, rodziców na temat funkcjonowania obecnych standardów.

Rozpatrywanie wszelkich sugestii dotyczących możliwych ulepszeń.

2. Wprowadzanie poprawek:

Wprowadzanie niezbędnych zmian i aktualizacji do standardów, w oparciu o zebrane informacje, zmiany w przepisach prawnych i nowe odkrycia w dziedzinie ochrony dzieci.

3. Zatwierdzenie i wdrożenie:

Przedstawienie zaktualizowanych standardów do zatwierdzenia przez dyrekcję przedszkola.

Wdrożenie zaktualizowanych standardów poprzez odpowiednie szkolenia, komunikację i monitoring ich stosowania.

Regularna ewaluacja i aktualizacja standardów dotyczących ochrony małoletnich jest kluczowa dla zapewnienia ich bezpieczeństwa i dobra. Proces ten powinien być przeprowadzany w sposób zorganizowany, z udziałem różnych grup interesariuszy, aby zapewnić, że standardy są aktualne, skuteczne i zgodne z najlepszymi praktykami. Wszelkie zmiany i ulepszenia powinny być następnie skutecznie komunikowane i wdrożone w całej placówce.

5. Edukacja personelu i osoby odpowiedzialne za ten proces

Zakres kompetencji osoby odpowiedzialnej za przygotowanie personelu Niepublicznego Przedszkola i Żłobka im. św. Joanny Beretty Molla, zasady przygotowania tego personelu do ich stosowania oraz sposób dokumentowania tej czynności

Cel:

Zapewnienie, że wszyscy pracownicy placówki edukacyjnej są odpowiednio przeszkoleni i przygotowani do stosowania standardów ochrony małoletnich oraz reagowania na zdarzenia zagrażające ich dobru.

Zakres kompetencji osoby odpowiedzialnej:

1. Przygotowanie i organizacja szkoleń:

Osoba odpowiedzialna - Koordynator ds. Ochrony dzieci - musi posiadać dogłębną wiedzę na temat ochrony dzieci oraz aktualnych standardów i procedur.

Odpowiada za przygotowanie materiałów szkoleniowych, organizację sesji edukacyjnych i warsztatów.

2. Aktualizacja wiedzy i metodologii:

Zapewnienie, że szkolenia są zgodne z najnowszymi przepisami prawnymi i najlepszymi praktykami w dziedzinie ochrony dzieci.

Regularne aktualizowanie programów szkoleniowych w oparciu o najnowsze badania i rozwój w dziedzinie psychologii i edukacji.

3. Współpraca z zewnętrznymi ekspertami:

Współpraca z ekspertami zewnętrznymi (np. Specjalistami ds. Ochrony dzieci, prawnikami) w celu zapewnienia najwyższej jakości szkoleń.

Zasady przygotowania personelu:

1. Kompleksowość szkoleń:

Szkolenia powinny obejmować identyfikację oznak krzywdzenia, procedury interwencji, dokumentowanie zgłoszeń, komunikację z dziećmi i rodzicami, a także postępowanie w przypadkach kryzysowych.

2. Regularność i dostępność:

Szkolenia powinny być regularne i dostępne dla wszystkich pracowników, włączając nowo zatrudnionych.

3. Metody szkoleniowe:

Zastosowanie różnorodnych metod szkoleniowych, takich jak warsztaty praktyczne, symulacje, studia przypadków.

Sposób dokumentowania szkoleń:

1. Rejestracja uczestnictwa:

Prowadzenie rejestru uczestników każdego szkolenia, w tym ich nazwisk i dat udziału.

2. Certyfikaty i potwierdzenia udziału:

Wydawanie certyfikatów lub innych dokumentów potwierdzających udział w szkoleniu.

3. Ocena skuteczności:

Przeprowadzanie oceny skuteczności szkoleń, np. poprzez ankiety wśród uczestników i monitorowanie stosowania nabytych umiejętności w praktyce.

4. Dokumentacja postępów i potrzeb szkoleniowych:

Systematyczne zapisywanie postępów w edukacji personelu oraz identyfikacja dalszych potrzeb szkoleniowych.

Edukacja personelu jest kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa i dobrostanu małoletnich w placówce edukacyjnej. Osoba odpowiedzialna za szkolenia musi zapewnić, że są one kompleksowe, regularnie aktualizowane i dostosowane do potrzeb personelu. Dokumentowanie udziału w szkoleniach oraz ocena ich skuteczności jest niezbędna do monitorowania i utrzymania wysokich standardów ochrony dzieci.

6. Informowanie rodziców i dzieci o standardach

Zasady i sposób udostępniania rodzicom albo opiekunom prawnym lub faktycznym oraz małoletnim standardów do zaznajomienia się z nimi i ich stosowania;

Standardy sporządza się mając na względzie konieczność ich zrozumienia przez osoby małoletnie.

Niepubliczne Przedszkole i Żłobek im. św. Joanny Beretty Molla w Straszynie udostępnia standardy na swoje stronie internetowej oraz wywiesza w widocznym miejscu w swoim lokalu, w wersji zupełnej oraz skróconej przeznaczonej dla małoletnich. Wersja skrócona zawiera informacje istotne dla małoletnich.

Cel:

Zapewnienie, że rodzice, opiekunowie oraz małoletni są w pełni poinformowani o standardach ochrony dzieci i postępowania w przypadku zdarzeń zagrażających ich dobru. Standardy powinny być przedstawione w sposób zrozumiały i dostępny, tak aby każdy mógł się z nimi zapoznać i stosować.

Zasady i sposób udostępniania standardów:

1. Dostępność i przejrzystość:

Standardy ochrony dzieci powinny być dostępne na stronie internetowej placówki oraz wywieszone w widocznym miejscu w placówce, w wersji zupełnej.

Wersja skrócona, przeznaczona dla małoletnich, powinna zawierać informacje istotne dla nich, przedstawione w sposób przystępny i zrozumiały.

2. Wersja skrócona dla małoletnich:

Opracowanie skróconej wersji standardów, zawierającej kluczowe informacje w jasny i zrozumiały sposób, dostosowaną do wieku i poziomu rozwoju małoletnich.

Używanie prostego języka, ilustracji i przykładów bliskich doświadczeniu dzieci.

3. Informowanie rodziców i opiekunów:

Przesłanie informacji o standardach oraz linków do dokumentów przez e-mail, e-dziennik lub inne narzędzia komunikacyjne używane w placówce.

Zorganizowanie spotkań z rodzicami i opiekunami, na których omówione zostaną standardy i ich znaczenie dla bezpieczeństwa dzieci.

Proces informowania:

1. Spotkania informacyjne:

Organizacja regularnych spotkań dla rodziców i opiekunów, aby omówić standardy, odpowiedzieć na pytania i zebrać informacje zwrotne.

2. Materiały informacyjne dla rodziców:

Przygotowanie broszur, ulotek, czy prezentacji multimedialnych, które wyjaśniają standardy i ich zastosowanie.

3. Interakcje z dziećmi:

Przeprowadzenie zajęć edukacyjnych dla dzieci, w których w przystępny sposób wyjaśniane są standardy, ich znaczenie i sposoby postępowania w różnych sytuacjach.

Dokumentowanie i monitorowanie:

1. Rejestracja działalności:

Prowadzenie rejestru działań informacyjnych, w tym spotkań, rozesłanych materiałów i przeprowadzonych zajęć z dziećmi.

2. Ocena skuteczności:

Przeprowadzanie okresowych ocen skuteczności działań informacyjnych, np. poprzez ankiety dla rodziców i informacje zwrotne od dzieci.

Kluczowe jest zapewnienie, że zarówno rodzice, opiekunowie, jak i małoletni są dobrze poinformowani o standardach ochrony dzieci. Informacje te powinny być przedstawione w sposób dostępny, zrozumiały i angażujący, z uwzględnieniem potrzeb i poziomu rozwoju małoletnich. Regularne spotkania, materiały informacyjne oraz zajęcia edukacyjne są niezbędne, aby upewnić się, że wszyscy zainteresowani są świadomi tych standardów i wiedzą, jak ich przestrzegać.

7. Kodeks bezpiecznych relacji dziecko – dziecko

Wymogi dotyczące bezpiecznych relacji miedzy małoletnimi a w szczególności zachowania niedozwolone

Cel:

Stworzenie kodeksu bezpiecznych relacji między małoletnimi w placówce edukacyjnej, promującego zdrowe i bezpieczne interakcje, oraz określenie zachowań niedozwolonych, aby zapewnić bezpieczne środowisko dla wszystkich dzieci.

Wymogi dotyczące bezpiecznych relacji:

1. Szacunek i akceptacja:

Promowanie wzajemnego szacunku i akceptacji różnic (kulturowych, etnicznych, religijnych, itd.).

Nauczanie dzieci, że każdy ma prawo do własnych uczuć, przekonań i granic osobistych.

2. Komunikacja i rozwiązywanie konfliktów:

Uczenie dzieci zdrowych sposobów komunikacji i rozwiązywania konfliktów.

Zachęcanie do używania słów, a nie agresji fizycznej czy werbalnej, do wyrażania emocji i rozwiązywania problemów.

3. Współpraca i zespół:

Wspieranie pozytywnych interakcji grupowych, takich jak współpraca i praca zespołowa, przy jednoczesnym zapobieganiu wykluczeniom.

Zachowania Niedozwolone:

1. Agresja fizyczna i werbalna:

Jasne określenie, że wszelkie formy agresji fizycznej (bicie, popychanie, szczypanie) i werbalnej (obraźliwe słowa, krzyki, groźby) są niedopuszczalne.

2. Przemoc psychiczna i mobbing:

Zakazanie wszelkich form przemocy psychicznej, w tym mobbingu, wyśmiewania, ośmieszania, plotkowania, czy izolowania innych dzieci.

3. Nierespektowanie granic osobistych:

Podkreślenie znaczenia szanowania granic osobistych innych dzieci, w tym prawa do prywatności i osobistej przestrzeni.

Implementacja i egzekwowanie kodeksu:

1. Edukacja i świadomość:

Regularne sesje edukacyjne i warsztaty dla dzieci na temat kodeksu, jego zasad i znaczenia bezpiecznych relacji.

Włączenie kodeksu do programu nauczania i codziennych aktywności w placówce.

2. Egzekwowanie i reperkusje:

Jasne określenie konsekwencji naruszenia kodeksu, w tym rozmów z dziećmi i rodzicami, mediacji, a w poważniejszych przypadkach - interwencji dyrekcji lub specjalistów.

3. Inicjatywy wspierające kodeks:

Organizowanie inicjatyw i aktywności, które promują pozytywne relacje między dziećmi, takich jak projekty grupowe, gry zespołowe, czy inicjatywy społeczne.

Kodeks bezpiecznych relacji dziecko – dziecko jest niezbędnym narzędziem w kształtowaniu zdrowych i bezpiecznych interakcji między małoletnimi w placówkach edukacyjnych. Ważne jest, aby kodeks był regularnie omawiany z dziećmi, wdrażany w codzienne życie placówki i wspierany przez konsekwentne egzekwowanie jego zasad. W ten sposób dzieci uczą się, jak budować pozytywne i szanujące relacje z rówieśnikami.

8. Bezpieczny dostęp do Internetu

Zasady korzystania z urządzeń elektronicznych z dostępem do sieci Internet

Procedury ochrony dzieci przed treściami szkodliwymi i zagrożeniami w siedzi Internet oraz utrwalonymi w innej formie

Cel:

Stworzenie jasnych zasad korzystania z urządzeń elektronicznych z dostępem do Internetu oraz procedur ochrony dzieci przed treściami szkodliwymi i zagrożeniami w sieci, zarówno w placówkach edukacyjnych, jak i w domu.

Zasady korzystania z urządzeń elektronicznych z dostępem do sieci Internet

1. Ograniczony czas dostępu:

Ustalenie limitów czasowych na korzystanie z urządzeń elektronicznych, aby zapobiegać nadmiernemu ich używaniu.

2. Nadzór dorosłych:

Zapewnienie, że korzystanie z urządzeń elektronicznych odbywa się pod nadzorem dorosłych, szczególnie w przypadku młodszych dzieci.

3. Edukacja i świadomość:

Prowadzenie regularnych sesji edukacyjnych na temat bezpiecznego korzystania z Internetu, w tym omówienie potencjalnych zagrożeń i sposobów ich unikania.

4. Dostęp do odpowiednich treści:

Ograniczenie dostępu do treści odpowiednich dla wieku dzieci, zablokowanie dostępu do potencjalnie szkodliwych materiałów.

Procedury Ochrony przed treściami szkodliwymi:

1. Filtry i kontrola rodzicielska:

Instalacja i regularne aktualizowanie oprogramowania filtrującego oraz kontroli rodzicielskiej na urządzeniach wykorzystywanych przez dzieci.

2. Blokowanie niebezpiecznych stron:

Zablokowanie dostępu do stron z nieodpowiednimi treściami, takimi jak przemoc, pornografia czy hazard.

3. Świadomość zagrożeń w sieci:

Edukowanie dzieci na temat zagrożeń, takich jak cyberprzemoc, gromadzenie danych osobowych i inne oszustwa internetowe.

4. Bezpieczne hasła i dane osobowe:

Nauczanie dzieci o znaczeniu bezpiecznych haseł i ochronie swoich danych osobowych online.

Utrwalanie zasad i monitorowanie:

1. Umowy z dziećmi i rodzicami:

Utworzenie zobowiązań z dziećmi i rodzicami dotyczących zasad korzystania z Internetu i urządzeń elektronicznych.

2. Monitorowanie i egzekwowanie zasad:

Systematyczne monitorowanie sposobu korzystania z urządzeń w placówce, egzekwowanie zasad i w razie potrzeby podejmowanie odpowiednich działań.

3. Wsparcie dla rodziców:

Dostarczanie rodzicom materiałów edukacyjnych i wskazówek dotyczących bezpiecznego korzystania z Internetu w domu.

Bezpieczny dostęp do Internetu jest kluczowy dla ochrony dzieci przed zagrożeniami cyfrowymi. Zasady korzystania z urządzeń elektronicznych i Internetu muszą być jasno określone, regularnie przypominane i egzekwowane zarówno w placówce, jak i w domu. Istotne jest również regularne edukowanie dzieci i rodziców na temat bezpiecznego korzystania z Internetu oraz instalowanie i aktualizowanie odpowiedniego oprogramowania ochronnego.

9. Plan wsparcia po ujawnieniu krzywdzenia

Zasady ustalania planu wsparcia małoletniego po ujawnieniu krzywdzenia

Cel:

Opracowanie planu wsparcia dla małoletniego, który doświadczył krzywdzenia, mającego na celu zapewnienie mu niezbędnej pomocy, wsparcia emocjonalnego oraz bezpieczeństwa.

Zasady ustalania planu wsparcia:

1. Indywidualne podejście:

Każdy przypadek krzywdzenia dziecka jest unikatowy i wymaga indywidualnego podejścia, dostosowanego do potrzeb i sytuacji konkretnej osoby małoletniej.

2. Współpraca z specjalistami:

Współpraca z psychologami, pedagogami oraz innymi specjalistami, aby zapewnić kompleksowe wsparcie.

3. Zaangażowanie rodziców/opiekunów:

Aktywne włączenie rodziców lub opiekunów w proces wsparcia, chyba że są oni sprawcami krzywdzenia.

4. Prywatność i poufność:

Zapewnienie, że wszelkie informacje dotyczące przypadku są traktowane poufnie, z poszanowaniem prywatności dziecka.

Procedury planu wsparcia:

1. Ocena potrzeb dziecka:

Pierwszym krokiem jest dokładna ocena potrzeb dziecka, w tym jego stanu emocjonalnego, fizycznego oraz socjalnego.

2. Stworzenie planu wsparcia:

Opracowanie indywidualnego planu wsparcia, w którym określone są cele, metody pracy, osoby zaangażowane oraz harmonogram działań.

3. Interwencja psychologiczna:

Zapewnienie dostępu do wsparcia psychologicznego, w tym konsultacji, terapii indywidualnej lub grupowej.

4. Wsparcie edukacyjne:

Dostosowanie wymagań edukacyjnych i środowiska szkolnego do potrzeb dziecka, uwzględnienie ewentualnych trudności w nauce spowodowanych doświadczeniami.

5. Współpraca z instytucjami zewnętrznymi:

W razie potrzeby, współpraca z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, służbami opiekuńczymi lub prawnymi.

6. Monitorowanie i ewaluacja:

Regularne monitorowanie postępów i skuteczności planu wsparcia, dostosowywanie go do zmieniających się potrzeb dziecka.

7. Bezpieczeństwo i Ochrona:

Zapewnienie, że dziecko znajduje się w bezpiecznym środowisku, zarówno w placówce edukacyjnej, jak i poza nią.

Plan wsparcia po ujawnieniu krzywdzenia małoletniego musi być skoncentrowany na indywidualnych potrzebach dziecka i obejmować różnorodne aspekty wsparcia: psychologiczne, edukacyjne, socjalne i prawne. Kluczowe jest zaangażowanie różnych specjalistów oraz, w miarę możliwości, rodziny dziecka. Regularna ocena efektywności planu wsparcia jest niezbędna, aby zapewnić skuteczność działań i odpowiednią reakcję na zmieniające się potrzeby dziecka.

10. Sytuacja dzieci ze specjalnymi potrzebami
W standardach uwzględnia się sytuacje dzieci niepełnosprawnych oraz dzieci ze specjalnymi potrzeba edukacyjnymi

Cel:

Opracowanie standardów, które uwzględniają potrzeby dzieci niepełnosprawnych oraz dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, zapewniając im równy dostęp do edukacji, wsparcie oraz bezpieczne środowisko.

Zasady uwzględniania potrzeb dzieci ze specjalnymi potrzebami:

1. Indywidualne podejście:

Każde dziecko jest inne i wymaga indywidualnego podejścia, dostosowanego do jego unikalnych potrzeb i możliwości.

2. Integracja z rówieśnikami:

Dążenie do integracji dzieci ze specjalnymi potrzebami z rówieśnikami, promowanie inkluzji i przeciwdziałanie segregacji.

3. Dostosowanie środowiska edukacyjnego:

Dostosowanie przestrzeni, materiałów dydaktycznych oraz metod nauczania do potrzeb dzieci ze specjalnymi potrzebami.

4. Współpraca z rodzicami i opiekunami:

Bliska współpraca z rodzicami/opiekunami w celu lepszego zrozumienia potrzeb dziecka i zapewnienia odpowiedniego wsparcia.

Procedury dla dzieci ze specjalnymi potrzebami:

1. Ocena i diagnoza:

Regularna ocena potrzeb edukacyjnych i rozwojowych przez specjalistów, takich jak psychologowie, pedagodzy specjalni, logopedzi.

2. Indywidualne plany edukacyjne:

Opracowanie indywidualnych planów edukacyjnych (IPET), które określają cele, strategie nauczania, potrzebne zasoby oraz metody wsparcia.

3. Wsparcie specjalistyczne:

Zapewnienie dostępu do specjalistycznego wsparcia, w tym terapii, zajęć rewalidacyjnych, wsparcia logopedycznego.

4. Szkolenia dla personelu:

Prowadzenie regularnych szkoleń dla nauczycieli i personelu wsparcia na temat potrzeb dzieci ze specjalnymi potrzebami, metod pracy i komunikacji.

5. Technologie wspomagające:

Wykorzystanie technologii wspomagających naukę i komunikację, np. sprzętu komputerowego, aplikacji edukacyjnych dostosowanych do potrzeb dzieci.

6. Bezpieczeństwo i ochrona:

Zapewnienie bezpieczeństwa fizycznego i emocjonalnego, uwzględnienie specyficznych zagrożeń dla dzieci niepełnosprawnych.

Monitorowanie i ocena:

1. Regularna ocena postępów:

Systematyczna ocena postępów dziecka w ramach jego IPET, dostosowywanie planu do zmieniających się potrzeb.

2. Informacja zwrotna od rodziców i dzieci:

Regularne konsultacje z rodzicami oraz, w miarę możliwości, z samymi dziećmi w celu oceny skuteczności wsparcia i dokonywania niezbędnych zmian.

Dzieci niepełnosprawne oraz te ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi wymagają szczególnej uwagi i indywidualnego podejścia. Standardy powinny uwzględniać ich unikalne potrzeby, zapewniając dostosowane wsparcie edukacyjne, terapeutyczne oraz bezpieczne i inkluzywne środowisko. Kluczowe jest regularne monitorowanie postępów oraz współpraca z rodzicami i specjalistami, aby zapewnić dzieciom najlepsze warunki do rozwoju i nauki.

11. Zasady Zatrudniania Nowego Pracownika

W ramach zapewnienia maksymalnego bezpieczeństwa dzieci i młodzieży, wprowadza się następujące zasady dotyczące zatrudniania nowego personelu w Niepublicznym Przedszkolu i Żłobku im. św. Joanny Beretty Molla:

1. Weryfikacja Kandydatów:

Każdy kandydat na stanowisko w jednostce oświatowej musi dostarczyć aktualne świadectwo o niekaralności z Krajowego Rejestru Karnego (KRK), potwierdzające brak przeszłości kryminalnej, w szczególności w zakresie przestępstw przeciwko dzieciom i młodzieży.

2. Sprawdzenie w Centralnym Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym:

Dodatkowo, kandydat powinien zostać zweryfikowany w Centralnym Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym (rps.ms.gov.pl), aby upewnić się, że nie figuruje w rejestrze jako osoba, która popełniła przestępstwa na tle seksualnym.

3. Proces Rekrutacji:

Proces rekrutacji powinien być przejrzysty i rygorystyczny, z naciskiem na sprawdzenie doświadczenia zawodowego kandydata oraz jego umiejętności w pracy z małoletnimi.

4. Szkolenie z Ochrony Małoletnich:

Nowo zatrudnieni pracownicy muszą przejść obowiązkowe szkolenia z zakresu ochrony małoletnich, aby zapewnić ich świadomość potencjalnych zagrożeń oraz odpowiednie reagowanie na sytuacje kryzysowe.

Straszyn, 28 czerwca 2024

Dyrektor Niepublicznego Przedszkola i Żłobka

im. św. Joanny Beretty Molla w Straszynie